1.การเจาะหูแบบ tragus คือ ตรงติ่งเล็กๆที่มันงอกออกมา
2. การเจาะหูแบบ Anti-Tragus เกิดหลังจาก tragus เหมือนทำออกมาล้อกัน เป็นที่นิยมในหมู่ผู้ชายมากกว่าความหนาของกระดูกส่วนนี้ก็พอๆกับ tragus ส่วนตัวไม่ค่อยเห็นคนไทยเจาะกันเท่าไหร่
3. การเจาะหูแบบ Rook กระดูกส่วนนี้ก็หนาพอๆกับ snug นั่นแหละ เพราะมันเป็นแนวที่เชื่อมต่อกันขึ้นไป
4.การเจาะเเบบ Daith สำหรับการเจาะแบบนี้เพิ่งจะมาเป็นที่นิยมเมื่อไม่กี่ปี อยู่ในตำแหน่งที่ต่ำกว่า forward helix มาแค่นิดเดียว ความหนาของกระดูกเลยไม่ต่างกันมากเท่าไหร่ สำหรับบางคนที่เนื้อเยอะ ก็เจาะผ่านเนื้อได้ จะหลุดยากกว่า helix
5. การเจาะเเบบ Earlobe gouging / stretching หรือการระเบิดหู
6.การเจาะแบบ Industrial หรือ Scaffold ชื่อ Industrial นั้นเป็นชื่อที่เรียกกันในแถบอเมริกา ส่วน Scaffold นั้นจะนิยมเรียกในฝั่งอังกฤษและออสเตรเลียมากกว่า ส่วนคนไทยเราจะรู้จักกันในนาม การเจาะดาม หรือ ดามหู เป็นการเจาะแนวทแยงในส่วน Cartilage ด้านบนแล้วใส่ Barbell อันยาว ต้องเลือกที่ยาวเกินออกมาหน่อย เพราะมันคือการดามกระดูกเอาไว้ ถ้าเลือกที่ความยาวพอดีกันไป มันจะรั้งจนเจ็บ รอจนแผลหายดีค่อยเปลี่ยนให้มันพอดีขึ้น การดูแลนั้นยากเล็กน้อย เพราะมีสองแผลในคราวเดียว และยังต้องเจอกับความตึงของการถูกดามด้วย
7.การเจาะแบบ Conch หรือ Shell เป็นจุดที่ใกล้กับ snug แต่ว่าจะเจาะอ้อมไปทางด้านหลังหูเลย ความหนาก็ประมาณนึง ในรูปอาจจะดูไม่ค่อยชัด ไม่คุ้นตาเท่าไหร่ เพราะเขาใส่เป็น barbell ต่างจากปกติที่คนส่วนมากจะนิยมใส่เป็น ring หลังจากแผลหายแล้ว
8.การเจาะแบบ Helix หรือ Rim เป็นการเจาะในส่วน Cartilage ที่นิยมกันมากที่สุดเลยก็ว่าได้ การเจาะ Helix ส่วนมากจะนิยมใส่ตุ้มหูแบบ Stud (ตุ้มหูแป้นแบบปกติ) ไม่ก็จะใส่เป็นห่วงกลมๆ อย่างห่วงเงินหรือห่วงทองคำนับว่าเป็นการเจาะหูแบบที่ดูแลง่ายที่สุดรองจากการเจาะติ่งหูทั่วไป
9.การเจาะแบบ Helix Piercing
10 การเจาะแบบ Ear Lobe Piercing น่าจะเป็นการเจาะหูที่เกิดขึ้นแบบแรกของโลกนะ เป็นแบบที่นิยมมากที่สุดด้วย คนส่วนมากจะเริ่มเจาะที่จุดนี้ก่อน รวมทั้งเป็นจุดที่นิยม stretching หรือระเบิดหูกันด้วย ตุ้มหูที่นิยมใช้กันก็จะมีทั้งแบบ stud, ring หรือแบบตะขอเกี่ยวมีตัวห้อยระย้า
ที่มา peimag
