ไวกิง ในความหมายหลักหมายถึงชนเผ่านักรบ นักการค้า และนักตั้งถิ่นฐานจากนอร์เวย์ สวีเดน และเดนมาร์ก ซึ่งบุกรบชนะ ยึดครอง และตั้งอาณานิคมอาณาเขตในส่วนใหญ่ของอังกฤษ นอร์ม็องดี และรัสเซียเมื่อระหว่างประมาณ ค.ศ. 657 - ค.ศ. 1047 นอกจากนี้ยังบุกจู่โจมสเปน โมร็อกโก และอิตาลี ติดต่อการค้ากับจักรวรรดิไบแซนไทน์ เปอร์เซีย และอินเดีย ชาวไวกิงยังได้ค้นพบและยึดครองไอซ์แลนด์และกรีนแลนด์และเดินเรือไปถึงชายทวีปอเมริกาเหนืออีกด้วย
9 นักรบอินเดียนแดงเผ่าอาปาเช่ APACHE
นักรบอินเดียนแดงเผ่าอาปาเช่ APACHE เป็นเผ่าที่ถนัดด้านการต่อสู้เป็นอย่างมากในอดีตพวกเขาเคยต่อสู้กับกองทัพของสหรัฐอเมริกาด้วย อาวุธหลักที่พวกเขาใช้ก็คือ มีด ขวาน หอก และปืน นักรบในชนเผ่านี้มีทั้งกำลังความคล่อง ว่องไว และมีนิสัยที่โหดร้ายมาก เพื่อทำเป้าหมายของพวกเขาให้สำเร็จ
8 กลาเดียเตอร์ Gladiator
Gladiator นั้นถือว่าเป็นนักรบที่มีความสามารถในการรบเก่งมากคนที่เป็น Gladiator ในสมัยนั้นต้องเป็นนักรบที่ฝึกฝีมือมีทักษะในการรบที่เก่ง Gladiator นั้นตอนอยู่ในโคโลเซี่ยมนั้นไม่ใช้แค่จะต่อสู้กับคนเพียงอย่างเดียวยังมีสู้กับสัตว์ที่ดุร้ายอย่าง เช่น สิงโต เสือ ไม่ใช่แค่ต่อสู้เอาชนะเพียงอย่างเดียวถ้าในการต่อสู้นั้นคนดูไม่พอจพวกเหล่านักรบ Gladiator นั้นก็ต้องูกประหารไปด้วย กลาดิเอเตอร์นั้นเริ่มมาจากพวกอีทรัสคัน โดยจะให้พวกเหล่าที่เป็นทาสมาประลองฟันดาบกัน เพื่อความสนุกสนานรื่นเริงในงานต่างๆ
7 แอชแต๊ก AZTEC
วัฒนธรรมของชาว แอชแต๊ก นี่เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด เพราะนิยมการบูชายันต์มนุษย์ให้แก่เทพเจ้าที่ชื่อว่า Huitzilpochti นอกจากจะใช้มนุษย์เป็นเครื่องบูชายันต์แล้ว สิ่งที่ขาดไม่ได้คือ พริก คาดว่าคงเอามาเผาให้เกิดควันเพื่อการบูชายันต์ด้วย วัฒนธรรมที่เน้นการบูชายันต์เป็นหลัก จึงเป็นสาเหตุให้ชาวแอชแต๊กเป็นศัตรูกับอาณาจักรข้างเคียงและมีการทำสงครามกันหลายครั้งเพื่อจับคนจากอาณาจักรอื่นๆมาเป็นเชลยเพื่อใช้ในการบูชายันต์ นอกจากจะทำสงครามเพื่อแย่งชิงเชลยแล้ว ชาว แอชแต๊ก ยังต้องทำสงครามปกป้องอาณาเขตที่อุดมสมบูรณ์ของตนกับผู้รุกรานอยู่เสมอ ชาว แอชแต๊ก ทำสงครามขยายอาณาเขตอย่างกว้างขวาง โดยมีเมืองหลวงอยู่บริเวณเกาะกลางน้ำ ส่วนพื้นที่รอบๆ จะเป็นของชาวพื้นเมืองเผ่าต่างๆที่ แอชแต๊ก ชนะสงครามและปรับให้เป็นเมืองประเทศราชไปซะ โดยที่เมืองประเทศราชเหล่านี้ต้องส่ง ส่วย ไปให้ชนชั้นปกครองที่เมืองหลวงโดยตลอด
6 ชาวเมารี MAORI
ชนเผ่าเมารีซึ่งเป็นชาวโพลีนีเซียที่อาศัยอยู่บนหมู่เกาะนิวซีแลนด์ คือเจ้าถิ่นเดิมของดินแดนแห่งนี้ก่อนที่ชนผิวขาวจะมาถึง แม้ว่าพวกเขาจะสูญเสียดินแดนของตนให้กับชนผิวขาวเช่นเดียวกับชาวพื้นเมืองในดินแดนอื่น ๆ ทว่าชาวเมารีก็ได้ต่อสู้กับผู้รุกรานอย่างห้าวหาญและเข้มแข็งจนเป็นที่เกรงขามของอีกฝ่าย
5 ชาวสปาตัน
ในขณะที่เอเธนส์ใช้ระบอบประชาธิปไตยในการปกครอง รัฐคู่แข่งอย่าง?สปาร์ตา?นั้นกลับ?มีกษัตริย์สองพระองค์ โดยพระองค์หนึ่งจะประทับอยู่ที่พระราชวังในขณะที่อีกพระองค์เสด็จออกรบ?การรบนั้นเป็นสิ่งที่ชาวสปาร์ตันทำได้ดีที่สุด ชาวกรีกมักพูดว่า?นักรบสปาร์ตันหนึ่งคนมีค่าเท่ากับนักรบเผ่าอื่นๆหลายคนรวมกัน ชาวสปาร์ตัน?ใช้เวลาส่วนมากในการซ้อมรบ ถึงขนาดที่ว่า ถ้าพวกเขาไม่มีทาสละก็ พวกเขาต้องอดตายแน่ๆ เพราะทาสจะคอยทำงานในฟาร์มให้กับชาวสปาร์ตัน?พวกทาสจะคอยปลูกพืชผลที่เป็นอาหารสำหรับชาวสปาร์ตันและครอบครัว
4 นักรบมองโกล
นักรบมองโกล มีชื่อเสียงเรื่องของการรบบนหลังม้า โดยเครื่องแบบของนักรบมองโกลประกอบด้วย เกราะหนังที่มีน้ำหนักเบาหลายชั้นสวมทับเสื้อผ้าไหม หมวกหนังที่คลุมลงมาถึงบ่า นักรบมองโกลจะใช้ม้าสายพันธ์มองโกลที่มีขนาดเล็กแต่แข็งแรงและรวดเร็ว การเคลื่อนที่รวดเร็วทำให้ได้เปรียบข้าศึกที่สวมชุดเกราะหนักและขี่ม้าขนาดใหญ่ที่มีความเชื่องช้า นักรบมองโกลฝึกฝนตัวเองให้สามารถยิงธนูจากบนหลังม้าได้ด้วยความแม่นยำ โดยคันธนูที่ใช้เป็นชนิดที่เรียกว่า Composite Bow ที่มีลักษณะเด่นคือ มีขนาดเล็ก น้ำหนักเบา แต่อำนาจทะลุทะลวงสูง การใช้ธนูขนาดเล็กทำให้ทหารมองโกลสามารถยิงธนูในขณะขี่ม้าได้หลายทิศทางอย่างคล่องแคล่วมากกว่าคันธนูขนาดใหญ่ สำหรับลูกธนูที่ใช้ในการรบพุ่งส่วนมากเป็นลูกธนูที่มีเสียงหวีด (Whistle Arrow) โดยเสียงของลูกธนูถูกยิงออกไปพร้อมกันหลายๆดอกเสียดสีกับอากาศจะทำให้ข้าศึกเกิดอาการเสียขวัญ นอกจากธนูแล้วนักรบมองโกลยังพกอาวุธอีกหลายชนิดเช่น หอก ดาบสั้น ดาบยาว ขวาน หรือ โซ่ค้อน เป็นต้น ตามประเภทของนักรบ
3 นักรบ นินจา
ในปี ค.ศ. 1560 ยุคสมัยที่โชกุนคนสุดท้ายของญี่ปุ่น ได้สูญเสียอำนาจในการปกครองประเทศ แม่ทัพในแต่ละภาคส่วนของประเทศญี่ปุ่น พร้อมด้วยกองทัพซามูไรมหาศาล เข้าต่อสู้ห้ำหั่นกัน ซึ่งผู้ใดก็ตามที่สามารถเป็นผู้รวบรวมญี่ปุ่น ให้เป็นหนึ่งผู้นั้นก็จะมีโอกาสได้เป็น โชกุนคนใหม่ การสู้รบดำเนินมากว่า 200 ปี และในระหว่างนั้น นักรบนินจาได้ปรากฎตัวขึ้นนักรบนินจาสามารถนำชัยชนะออกมาจากสนามรบ ด้วยงานของนินจาคือ จารกรรม แฝงตัว วางเพลิง การสร้างความโกลาหลในสนามรบด้วยการปลอมตัวด้วยเครื่องแบบของศัตรู และสิ่งที่เหล่านินจาเจนจัดเป็นอย่างยิ่ง นั่นก็คือ การลอบสังหาร นักรบนินจาได้สมัครเข้ารับใช้แม่ทัพไปทั่วประเทศ โดยที่จะมีการทำสัญญาว่าจะต้องปิดเป็นความลับ แม้กระทั่งกับครอบครัว ก็ไม่รู้ว่าเขาทำงานที่ไหน และทำงานให้ใคร ที่ต้องทำเช่นนี้อาจจะเป็นเพราะแม่ทัพ ซามูไร ไม่ต้องการให้คนรู้ว่าตนจ้างนินจาเข้ามาทำงาน เนื่องจากด้วยหลักการแห่งเกียรติยศ ของซามูไรซึ่งประเพณีของซามูไร คือ นักรบต้องเผชิญหน้ากับศัตรูอย่างกล้าหาญ และให้เกียรติซึ่งกันและกัน การกำจัดศัตรูโดยการลอบสังหาร หรือการวางเพลิง
นับเป็นการกระทำที่เสื่อมเสียซึ่งเกียรติยศ ของซามูไร
2 นักรบอัศวิน knight
อัศวิน เป็นบุคคลที่พระมหากษัตริย์พระราชทานหรือผู้นำทางการเมืองอื่นมอบบรรดาศักดิ์กิตติมศักดิ์ให้สำหรับราชการต่อพระมหากษัตริย์หรือประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านการทหาร ทางประวัติศาสตร์ ในทวีปยุโรป บรรดาศักดิ์อัศวินมอบให้แก่นักรบขี่ม้า ระหว่างสมัยกลางตอนกลาง อัศวินถูกมองว่าเป็นชนชั้นขุนนางล่าง เมื่อถึงสมัยกลางตอนปลาย ยศอัศวินได้มาสัมพันธ์กับอุดมคติอัศวิน (chivalry) อันเป็นจรรยาบรรณสำหรับนักรบคริสตชนราชสำนักที่ไร้ที่ติ บ่อยครั้ง อัศวินเคยเป็นข้า (vassal) ซึ่งรับใช้เป็นนักสู้ให้กับเจ้า (lord) โดยจ่ายในรูปการถือครองที่ดิน เจ้าเชื่อใจอัศวิน ซึ่งมีทักษะการยุทธ์บนหลังม้า นับแต่สมัยใหม่ตอนต้น บรรดาศักดิ์อัศวินเป็นเพื่อแสดงเกียรติยศทั้งหมด โดยพระมหากษัตริย์มักเป็นผู้พระราชทาน ดังเช่นในระบบบรรดาศักดิ์อังกฤษ (British honours system) มักให้สำหรับราชการที่มิใช่ทางทหารแก่ประเทศ
1 ซะมุไร
ซะมุไร คือทหารประเภทหนึ่งที่เป็นที่รู้จักกันดีในยุคก่อนการพัฒนาอุตสาหกรรมของประเทศญี่ปุ่น คำว่า ซามูไร มีต้นกำเนิดจากคำว่า ซะบุระอุ ซึ่งเป็นคำกริยาในภาษาญี่ปุ่นโบราณ ที่มีความหมายว่า รับใช้ ฉะนั้นซามูไรก็คือ “ผู้รับใช้แก่เจ้านายข้าแผ่นดินหรือเหล่าขุนนางผู้ที่มีตำแหน่งสูง” นั่นเอง
ที่มา 10deadliest
